هاشم افسریان خاطرات و شعر ها
بازگوئی خاطرات تا پیرسالی، ازمشهد قدیم تا کرمان آن سال ها، از هنرهای تزئینی تا هواپیمائی ملی و ماهان، از ناگفته ها تا گفته هاهاشم افسریان خاطرات و شعر ها
بازگوئی خاطرات تا پیرسالی، ازمشهد قدیم تا کرمان آن سال ها، از هنرهای تزئینی تا هواپیمائی ملی و ماهان، از ناگفته ها تا گفته هادرباره من
با خودم گفته بودم که اگر حالی باشد ، قلمی میزنم ، که حجت است برای بودن، باز شناسی تازه ایست از خود و محیط ، یعنی که خود را محک زدن در برابر محیط ، و نه چنان تازه بلکه از چشم دور افتاده که داشت فراموشت میشد ، محیطی تازه برای چشم و دل تازه ئ من وگر نه همان است که بود .
ادامه...
کوچه روشن وخانواده ده نفری
جمع خانوادۀ آسِد مَمّد « آقاسیدمحمد » درسال 1326 به خانه‌ای درکوچه روشنِ، خیابان خسرویِ مشهد، نقل مکان کردند. تا سال نود، این خانه پابرجابود. بعد، دربرنامه توسعه آستان قدس قرار گرفت و تخریب شد. تعداد بچه ها به هفت رسیده بود، سه دختر و چهارپسر، با یک تلفات آنهم پسر. این خانۀ هفتاد متر بود و اسکلتی چوبی داشت.
ورودی از یک کوچه دومتری خاکی. حیاطی چهل متری، باحوضی در وسط و پله‌ایکه به اطاق نشیمن و مهمانخانه میرفت. یک ایوان باریک، که روی ستونهای بیرون آمده ازسقف زیرزمین، ساخته شده بود. از همین ایوان برادرِ بعد ازمن، به پائین افتاد و چانه‌اش درید. - خدا رحمت کند یحیی را زودرفت - دیوارضلع غربی حیاط را، دویاس امین السلطان پرکرده بود. پراز گنجشک، که بی امان با هم حرف میزدند.
اما صدایشان شبها در نمی‌آمد، چه عطری درآن چهاردیواری می پیچید!
دیشب به خوابم آمدی.
بسان عطر یاس ها، تمام
صبح بی تفاوت مرا،
به روزهای کودکی ،
به آن دو یاس توامان:
« که آشیانه ی پرنده های کوچک بهار بود» کشیدی و،
به کوچه باغ آشنا ، نشاندیم. مهر 47 - تهران