هاشم افسریان خاطرات و شعر ها
بازگوئی خاطرات تا پیرسالی، ازمشهد قدیم تا کرمان آن سال ها، از هنرهای تزئینی تا هواپیمائی ملی و ماهان، از ناگفته ها تا گفته هاهاشم افسریان خاطرات و شعر ها
بازگوئی خاطرات تا پیرسالی، ازمشهد قدیم تا کرمان آن سال ها، از هنرهای تزئینی تا هواپیمائی ملی و ماهان، از ناگفته ها تا گفته هادرباره من
با خودم گفته بودم که اگر حالی باشد ، قلمی میزنم ، که حجت است برای بودن، باز شناسی تازه ایست از خود و محیط ، یعنی که خود را محک زدن در برابر محیط ، و نه چنان تازه بلکه از چشم دور افتاده که داشت فراموشت میشد ، محیطی تازه برای چشم و دل تازه ئ من وگر نه همان است که بود .
ادامه...
آمار : 111061 بازدید
Powered by Blogsky
صدای موج
دریا ، صدای موج تو با ماست روزوشب
وقتی کف ات به ساحل آرام میرسد
آن توری سپیدحجابش « موج »
می ریزد ازسرش
دستم به سینه بازش نمیرسد
حرفی نگفته ، زلفی بدست باد نداده
محو میشود .
دریا ، این شعر کیست ، که تکرار میشود ؟
خوش میدهی نشان ،
معشوق خوش جمال مرا
هر لحظه ، بی امان .
