دریا ، صدای موج تو با ماست روزوشب
وقتی کف ات به ساحل آرام میرسد
آن توری سپیدحجابش « موج »
می ریزد ازسرش
دستم به سینه بازش نمیرسد
حرفی نگفته ، زلفی بدست باد نداده
محو میشود .
دریا ، این شعر کیست ، که تکرار میشود ؟
خوش میدهی نشان ،
معشوق خوش جمال مرا
هر لحظه ، بی امان .